«چوکام» غرق در نور وحی با «نابغه‌های قرآنی جهان اسلام»

چوکام شبی درخشان را با نخبگان قرآنی جهان اسلام سپری کرد و قاریان با شیوه «اقرا و القا» آیات وحی را در دل‌ها جاری ساختند و بار دیگر نشان دادند که قرآن، زنده و جاری در زندگی انسان‌هاست.

به گزارش رویداد گیلان ؛ شب از نیمه گذشته بود، اما مسجد جامع چوکام همچنان پر از شور و شوقی وصف‌ناشدنی بود؛ فضا آکنده از نجواهای قرآنی بود؛ کودکانی که در کنار پدرانشان نشسته بودند و با انگشتان کوچکشان آیات را دنبال می‌کردند، زنان سالخورده‌ای که چشم‌هایشان را به دهان قاریان دوخته بودند و جوانانی که با گوشی‌هایشان از لحظات این شب نورانی فیلم می‌گرفتند؛ امشب، چوکام میزبان کاروان نخبگان قرآنی جهان اسلام بود.

قاریانی که آمده بودند تا قرآن را در دل‌ها جاری کنند

این کاروان، حاملان نور از مکتب «اقرا و القا» بودند؛ شیوه‌ای که نه به کتاب نیاز دارد، نه تخته سیاه، نه قلم و نه حتی کلاس درس؛ این، روشی است که جهان اسلام هنوز به منشأ شگفتی‌های آن پی نبرده است.

قرآن در چوکام؛ سرزمینی که همیشه به نور وحی پیوند داشته است

چوکام، این شهر کوچک اما ریشه‌دار در شهرستان خمام، فقط یک نام روی نقشه نیست. اینجا از دیرباز، یکی از مراکز رشد و پرورش عالمان دینی و حافظان قرآن بوده است؛ مساجدی که در طول تاریخ میزبان علما و قاریان بزرگ بوده‌اند، مکتب‌خانه‌هایی که کودکان در آن‌ها الفبای قرآن را آموخته‌اند و مردمانی که همیشه قرآن را نه‌فقط در کلام، بلکه در زندگی‌شان جاری کرده‌اند.امشب، همه‌ی این تاریخ پررنگ‌تر از همیشه حس می‌شد و این مسجد، که سال‌ها نمازهای شبانه را به خود دیده، حالا بار دیگر با صدای قرآن جان گرفته بود.

وقتی که قرآن، از قالب کلمات خارج و زنده شد

در این شب نورانی، رضا رضایی، علی عادلیان، صالح مهدی‌زاده، حجت و محمد محبوب، رضا نصرتی، امیرمهدی اسماعیلی، امیرحسین رحیم پور، مرصاد محمدنیا، محمدجواد قربان‌زاده، محمدمهدی توشه‌ای، محمدمهدی حسن‌نیا، حسین ذکی‌بخش، امیدرضا رحیمی، مهنا قنبری، هستی عادلی، فاطمه قوی‌قلب، سوگند رفیع‌زاده، مریم هاشمیان و غیره، قاریانی که حالا نامشان در سراسر جهان اسلام پیچیده است، مقابل جمعیت ایستادند؛ اما این بار، تفاوتی وجود داشت.

شیوه‌ای که قرآن را از آموختن به زیستن تبدیل کرد

قاری نبودند؛ بلکه حاملان یک شیوه‌ی خاص بودند. شیوه‌ای که حافظه را با روح پیوند می‌زند؛ شیوه‌ای که قرآن را از «آموختن» به «زیستن» تبدیل می‌کند.استاد فرهاد فلاح‌پور، از اساتید برجسته روش اقرا و القا، نگاهش را به جمعیت دوخته و بود در همین چند ساعت تلاش کرد تا عمق ارتباط چوکامی‌ها با قرآن را با این شیوه اعجازی بیشتر کند. استاد می‌گفت که راه ارتباط با قرآن، خواندن است نه حفظ کردن صرف، نه تکرار مکانیکی. خواندن، یعنی زندگی کردن با قرآن. انسان با قرآن عزیز و کریم و بزرگ می‌شود. این کتاب پاکی‌هاست. خداوند انسان را با قرائت آن از گناه و انحراف حفظ می‌کند.»این همان چیزی بود که امشب در چوکام اتفاق افتاد؛ قرآن خوانده شد اما نه به‌عنوان یک متن، بلکه به‌عنوان یک حقیقت زنده.

«اقْرَأ»! راه تعالی از اینجا آغاز می‌شود

نخستین کلمه‌ای که بر قلب پیامبر اکرم (ص) نازل شد، فرمانی بود که هنوز هم مسیر انسان را مشخص می‌کند، «اقْرَأْ»، این همان فرمانی است که در شیوه‌ی «اقرا و القا» به اوج خود می‌رسد. بخشی از صحبت‌های استاد این بود که خداوند، راه را مشخص کرده است؛ خواندن قرآن، راه رهایی، راه نور، راه بزرگی است.پدیده‌ای که معجزه قرآن را در عمل نشان دادمراسم شروع شده بود که صالح مهدی زاده آمد و مستقیماً پای منبر رفت، وقتی نوبت به صالح رسید، همه سکوت کردند؛ صدای او، چنان در مسجد پیچید که گویا فضای زمان و مکان تغییر کرد. کسانی که تا آن لحظه شاید فکر می‌کردند که «قرائت قرآن» یک مهارت عادی است، با حیرت به این نوجوان خیره شده بودند. صالح، رضا و علی و صدها حافظ حاضر در محفل روحانی امشب در مسجد جامع چوکام از طریق این روش، نه‌فقط حافظ قرآن شده بودند، بلکه با آن زندگی کرده بودند. صدایشان، نه فقط صدای یک قاری، بلکه صدای قلبی بود که با قرآن پیوند خورده است.

قرآن، کتابی برای خواندن، نه برای خاک‌گرفتن در طاقچه‌ها

استاد فلاح‌پور می‌گفت که قرآن، کتابی برای زندگی است، نه فقط برای تلاوت در مراسمات رسمی. قرآن را باید در جنگ خواند، در خانه خواند، در جهاد خواند، در آرامش خواند، در سختی خواند. خداوند برکت را در این نوع قرائت قرار داده است. قرآن از آب خوردن هم آسان‌تر است، فقط کافی‌ است بخوانی!

قرآن راه است، اگر آن را بپیماییم

امشب، در چوکام، اتفاقی فراتر از یک محفل قرآنی رخ داد. این، یک پیام بود، پیامی به همه‌ی جهان اسلام؛ قرآن زنده است، اگر خوانده شود. قرآن معجزه است، اگر در زندگی جاری شود.چوکام، میزبان شبی بود که بار دیگر قرآن زنده شده بود و شیوه اقرا و القا راهی بود که نخبگان قرآنی را متحول کرده و نور وحی در دل شهر بلند شده بود.کاروان حاملان نور، چوکام را ترک کردند، اما نوری که امشب در این شهر روشن شد، خاموش‌شدنی نیست. این، آغازی دوباره بود برای منطقه خمام.